Dat ik erbij mocht zijn. Net toen we vreesden met negen nederlagen afscheid te nemen van de eerste SOS-klasse, pakten onze jongens in de voorlaatste ronde twee punten. 4,5 - 3,5.

Het had ook zomaar 2-6 kunnen worden in die thuiswedstrijd. Als later bij de Eagles genoot van vechtlust en stressbestendigheid. Alleen Hans van Bremen sleepte onbedreigd het volle punt binnen. Miguel (wit) scoorde een plusremise. Zijn slotstelling:

De laatste zetten: 1. Tc8+; Kh7 2. Tc7; Kg8 3. Tc8+
"Ik had een leuk zetje voor een sterke aanval met loper en toren, dat wist hij te voorkomen met die zetherhaling. De schaakcomputer geeft wit 0,7 als zwart dat ontwijkt," blikt Miguel terug. "Het gaat op het moment erg goed voor mij in de externe competitie."

Bijna eufemistisch. De enige met 50%, terwijl zijn winstkansen over zes partijen 26% waren.

Zonder eigen commentaar mailt Hans (wit) de volledige pot met summier bevindingen van de ro(bot). Twee zwarte zetten krijgen een vraagteken, waarop Hans steeds de beste zet vindt. In het eerste diagram zie je al overwicht als zwart zijn eerste foutje maakt.

Zwart moet direct 14. ...; e5 spelen om de samenwerking van de drie pionnen te breken. Hij speelt echter 14. ...; h6 15. f5; Pf8 16 Lh5+. Bij de tweede stelling is het genieten voor Twello, halvewege de wedstrijd de enige hoop op vol punt voor het team.

De laatste kans voor zwart met 19. ...; Lf8 te redden, waarna wit de kwaliteit zou moeten offeren. Na 20. Lxe7; Kxe7 21. 0-0-0 geeft de bot nog steeds voordeel voor wit, maar dat is zwoegen.

Het word evenwel bijna een kurzpartie na 19. ...; Le8 20. Lxe8; Kxe8 21. Dc2; Kd7 22. Pe4 en afgelopen. Twee weken later was de bekerfinale wel 'wat spannender' voor één van onze rood-gele leden.

Jos Barendregt (zwart) en zijn tegenstander hadden beiden enorme winstkansen, lazen we twee weken geleden in 'Slot-Pot'. De 'botmeter' sloeg in één zet 8,6 punten om. Een winnende loperzet was voor het digitale schaakbrein wel vlot te vinden. De twee weken geleden gepubliceerde zettenweeks herhaal ik niet. Toon slechts het diagram na g3-g2 twee woorden commentaar.

"Prachtig, hè!" geniet Jos nog na. Maalt er niet om dat hij dit zelf niet zag. Er werd veel geanalyseerd, niemand bevroedde de wending. Noem dat appreciatie, dat wij nederig zijn in ons Grote Spel. Dankzij miljarden enen en nullen per seconde leren we steeds meer.

(Dat Jos’ tegenstander niet het geduld had zijn winstkansen uit te buiten naar 4-4 was na afloop al heel plezierig.)

De enige wedstrijd die ik al na een uur hopeloos vond was van Jan de Boer.

Met zwart verspeelde hij met Ta8-b8 de kwaliteit. Jan: "Daarna heb ik de stelling beveiligd tegen verder materiaalverlies door alle stukken en pionnen op de goede plaats te posteren." Dat lukte zo goed dat hij de kwaliteit terugwon, met als slotstand:

Van de twee verliezers wilde Laurens de Vries (wit) wel uitleggen hoe hij met een te voortvarende pionzet de tegenstander een opening bood in zijn stelling te dringen:

De computerevaluatie geeft met wit aan zet +0.6. Het statische 15. c3 is gewenst. Laurens wilde evenwel te snel breken: 15. f5; exf5 16. Dxf5; 0-0 17. Lxe4; dxe4 18. Tf2; Tae8. De zwarte pion staat als een huis en het is nu -1,4. De tegenstander speelde foutloos.

René Rouwhorst had een loper buitenspel staan na een ondoordachte zet. Hield het vele tientallen zetten uit, maar geen fouten van de tegenstander. Toch een genot hoe René hem bezig hield. "Ik speel dit jaar extern niet erg goed maar hoop natuurlijk tegen Voorst beter te spelen. Goede concentratie helpt dan dus, daar hoop ik op."
Ik ook, 's maandags werkt René niet.

(Hier zelfs een lachende verliezer. 't Was al 4,5 - 3,5.)

Na Hans haalden de andere twee winnaars beiden de punten vanuit mindere stellingen. Met zwart speelde Wobbe de Vries tegen oud-clubgenoot Remco Pihlajamaa.

"Met die vrijpion op e6 voelde ik me niet happy. Ik speculeerde op 23. ...; Td5 en speelde het, waarvan hij de clou compleet miste." Er zijn wel tien witte zetten gelijkwaardig of slechter volgens de bot. De pionzet 24. e7 is de enige beste. Wel anderhalve +-punt voor wit. Maar tijdens de wedstrijd mag je vrezen zo'n 'boer' juist kwijt te raken. Maar volgende twee zetten van wit zijn beide vreselijk.
24 Dg4?; g6 25. Ph6??; Tg5 26. Dh4; Txg2+ en opgegeven.

De partij van Reinier ter Beke was een thriller, die ik hem volledig zelf laat beschrijven. Een kostelijke afsluiting waar ik niets meer toevoeg.

"Na een standaard Londen opening geef ik in het middenspel 2 pionnen weg. Maar ik heb gemerkt dat mijn tegenstander bij elke zet ruim de tijd neemt."

"Na 38. Ke3 sta ik duidelijk verloren, maar heeft hij nog 1 minuut op de klok en ik nog 5. We ruilen twee torens en paarden wat hem extra seconden oplevert. Maar hij blijft elke zet meer dan 10 seconden nadenken. Zijn tijd loopt verder terug. Ik besluit met mijn pion te lopen en proberen op de vlag te spelen."

"Ik speel 47. Kb6, hij heeft nog 15 seconden op de klok. Maar hij schiet in de stress voor mijn pion die doorloopt. De 15 seconden tikken voorbij. Ik wil niet naar de klok kijken, wat moeilijk blijkt. Ik wil hem niet alarmeren. Als hij zijn zet doet, zie ik dat de vlag gevallen is. Mijn hartslag moet even zakken, in een nog steeds verloren positie toch mooi een vol punt en uiteindelijk 4,5 - 3,5."

Gerard Bons