"Kijk," zegt Hans, "de partij staat in brand. Overal op het bord is er wel iets aan de hand."

Simultaangever Jos Barendregt staat iets minder in zijn partij tegen Hans van Bremen, maar heeft wel meer aan zijn hoofd dan deze ene partij. Hans krijgt, naarmate er steeds meer partijen beslist zijn, telkens minder bedenktijd, omdat Jos alsmaar sneller aan zijn bord verschijnt en Hans dan direct moet zetten.

Er staan diverse zwarte stukken aangevallen, maar Hans, met zwart, is aan zet.

22. ...; Pe3x en dreigt met aftrekschaak.

Jos promoveert eerst op a8 met schaak (waar komt die pion helemaal vandaan), en Hans slaat terug met de loper, die nu stiekem in de hoek staat.

Nu moet Jos iets aan het aftrekschaak gaan doen, en Hans aan de dubbele aanval op f7.
Er volgt 24. Tf2; Tg7

Jos vervolgt met 25. Dc3. Dit lijkt gevaarlijk met schaak op c8 en aanval op Tg7

Maar Hans laat beide niet toe 25. ...; Tg2x+

Jos besluit tot 26. Kh1 en Hans accepteert het cadeautje: 26. ...; Tf2x.

Jos denkt na pakt Ta1 en zet hem op g1, pakt hem weer op en zet hem terug op a1, want hij ziet dat dat niet goed is. De simultaangever mag namelijk zijn zet terugzetten zolang hij geen zet gedaan heeft op het volgende bord.

Jos denkt nogmaals na, maar de vermoeidheid slaat toe, want Jos speelt nogmaals 27. Tg1?

Tja, en dan komt de loper uit zijn schuilkelder:
27. ...; Le4x+ en Jos geeft op.

Wat denk jij, vonden de heren, ondanks vermoeidheid of weinig bedenktijd, de juiste zetten?

Vraag het Fritz.