"Kijk," zegt Jos, "na de laatste zet van wit, 25. Pe2-f4 kan ik de paarden afruilen waarna het echt pot-remise is."

Tegen Jeroen Bosch van Rosenthal (massakamp Voorst) is Jos Barendregt, met zwart, de hele partij de confrontatie ontlopen. Jeroen heeft zijn aanval op de koningsvleugel gericht, alleen ... de vogel is gevlogen, zwart heeft lang gerokeerd. Wit heeft de meeste ruimte en actievere stukken maar verder is de stelling in balans.

Stelling na 25. Pe2-f4.

Jos: "ik besloot - vooruit met de geit, je leeft maar één keer - tegen beter weten in het paard op e5 te offeren ..."

... om na 26. d4xe5 d5-d4 de loperdiagnonaal a8-h1 te openen. Kwaliteitswinst op h1 is natuurlijk niet goed: met de witte pion op a6 zou de witte dame zomaar op b7 kunnen belanden! Bedoeling was lijnen te openen voor aanval.

Natuurlijk speelt Jeroen geen d4xe5 maar: 26. Kf2-e2 c5xd4 27. e3xd4 Pd2-e4 28. Ld3xe4? d5xe4 29 Pf4-g6.

Nu staat álles op scherp maar Jos heeft zijn doel, open lijn voor aanval, wel bereikt.

Er volgde 29. Lc6-b5+ (beter Db6!) 30. Ke2-d1 Dc7xc3 31. Ta1-c1 Lb5-a4+.

Jos: "tot mijn verbazing gaf Jeroen op. Objectief is de stelling remise want na 32. Kd1-e2 heeft zwart niets anders dan Lb5+ met eeuwig schaak (na 33. Ke2-f2 volgt Pe5-d3+ met winst)."

Wat denk jij, stond Jeroen verloren toen hij opgaf, of was Jos terecht verbaasd?

Vraag het Fritz.