Met een 'schaakhemel' in een grot.
De fotowedstrijd van het zomeravondschaak leverde voldoende inzendingen op. Henk onthulde al enigszins dat één inzending niet serieus bedoeld was, de andere vindt de jury allemaal gaaf.
Kees Kuijk fotografeerde in Esbjerg, Denemarken. Een kunstwerk dat bestaat uit vier mannen van negen meter hoog. Geïnspireerd door de Paaseiland beelden, zij blikken naar de Waddenzee.
Zie ook Wikipedia.
Wel de moeite waard om als eerste foto te plaatsen. Henk beschreef ze 'als schaakstukken die niet te tillen zijn' in de Woenslach. Als een filmcriticus zonder de plot te verraden in het miniatuurtje. Maar het oordeel van de jury: niet toegelaten, want niet gefotografeerd in of met (schaak)zicht op Santino. Vind het wel lollig dit als een 'toerismetip met schaakaardigheidje' op te nemen.
Vier beelden van drie andere fotografen zijn alle een eerste prijs waard. De eerste drie al eerder gepubliceerd, twee nu naast elkaar. Vierkant, ook in die vorm zijn voldoende essenties weergegeven, ik beschrijf ze niet opnieuw.
Lang overwoog de jury geen rangorde te maken in de prijzen. Laf, vond ik het uiteindelijk. De volgende twee foto's hebben nog (!) meer creativiteit. Derde prijs. Maar Miguel Wormskamp was als jongste de eerste om de twee anderen te inspireren.
De jury was al content met een eerder door Laurens de Vries versneden en gemailde foto. Toen hij op verzoek originelen stuurde, is er één bewerkt naar een sombere grot. Met een ontsnapping naar een 'schaakhemel'. Wel tussen aanhalingen. Als er al een hiernamaals is, dan niet enkel en alleen met ons spel. Hooguit als vagevuur. Tweede prijs.
Ik meende dat die niet te overtreffen was, maar de laatste foto, donderdagochtend gemaild, is echt af.
Binnen of buiten 'geknipt', vroeg ik me af. Kost even moeite te zien dat Berry Hoogstraten en schaakbord er gespiegeld op staan. Zoom in en geniet. 'Reflecties', noemt Reinier ter Beke deze opname. De wijze waarop gras door de kleding van speler, tafel, schaakbord en dame in hun vage spiegelingen valt! Berry met een halve stoppelhaard van kunstgras. U hoeft niet eens te zoomen, ik zorg zelf voor uitvergrotingen.
Reinier in een toelichting: "De lampen, welke zijn reflecties en welke zijn echt? De letters van de reclame spiegelen voor de balk, maar één 'S' is verscholen."
De jury is verplicht oordelen zo veel mogelijk uit te leggen. De reflectie van de reclame zit aan de voorzijde van schuifdeur, de halve 'S' op de tweede glaslaag daarachter. Dat verklaart ook dat je de gespiegelde lampen vager en ook verdubbeld ziet. Verder citeer ik nog de fotograaf: "Mooiste is natuurlijk de balustrade achter de fontijn. Die mooi doorloopt naar de reflectie van de glazen en flessen. Staan ze binnen of buiten?"
Daar mag Reinier sans gêne trots op zijn. Zelfs het moment van de dag is uitgekiend. Met halve schemer die alles nog een redelijke helderheid geeft, maar de peertjes hangen er mooi doorheen. De drankreclame heerst, dorstmakend mag ik wel zeggen. Ondanks die aandacht voor de camera won Reinier de pot ook nog.
Ikzelf heb wel weer een paar ideeën voor volgend jaar. Zonder prijsvraag. Plaatsing in clubblad en fotopagina moet voor iedereen volstaan. Ze hoeven absoluut niet zo gaaf te zijn als wat hierin is gepubliceerd.
PS Mijn eega Lineke en vooral ikzelf hebben afgesproken dat ik niet langer voor 'Popie Jopie' ga spelen met prijzen enzo. Maar ik geniet al anderhalf jaar van nagenoeg volledig gebleven 'schaakhelderheid'. Deze zomer smaakte naar zoveel meer. Ook waar ik ogenschijnlijk afwezig mijn rust 'pikte', was er bijna altijd op voldoende niveau bij waar het in ons spel op aan kwam.
Gerard Bons
