Weer wat anders, wat bij de meesters en grootmeesters een bekende zaak is, is het schaken zonder bord en zonder stukken z.g. blind schaken. Zo praatte ik onlangs met Freek Blees. Hij vertelde dat zijn vader vroeger een boerderij had in Noord Holland en een verwoed schaker was.

Op de fiets ging hij vanuit het dorp waar hij woonde naar Amsterdam om daar bij de schaakclub een partijtje te spelen. Het was in de tijd van voor de tweede wereldoorlog dat hij na een zware wedstrijd vaak 's nachts tegen twaalf uur nog een uurtje moest fietsen en om vijf uur moest opstaan om te melken. In die tijd had hij al zo'n 25 melkkoeien dus beslist geen keuterboertje, maar hij was wel kampioen van Amsterdam in die tijd.

Zijn zoon, Freek Blees, was een lange periode voorzitter van de Deventer schaakclub Pallas en ook heel bekent als wethouder van Deventer. Het schaken zit toch wel vaak in de familie, want zijn zoon Albert Blees is weer internationaal meester.

Waar het verhaal nu eigenlijk om gaat, is dat Albert Blees met zijn goede vriend Erik van den Doel (grootmeester) samen op een verjaardagsfeestje waren vaak gingen schaken. De één zei bijvoorbeeld e4 de ander antwoordde met paard f6 en zo werd de gehele partij op een avond uitgespeeld.

Dan denk je: oervervelend. Dat viel echter reuze mee. Als de één aan zet was, dan praatte de ander met het gezelschap mee en omgekeerd net zo.

Zo worden er ook vaak simultaantoernooien gehouden waar de schaakmeester zonder bord schaakt tegen een aantal schakers met bord. De bekende dammer Ton Sijbrands (in 1972 wereldkampioen dammen) heeft blind gespeeld tegen 23 tegenstanders met bord. En ook nog alles gewonnen. Blind schaken en blind dammen: je moet wel heel erg goed zijn om dat te presteren.

Leuk is de gein om tegen je kinderen tijdens het eten te zeggen, als ik de ogen dicht doe dan kan ik mijn mond niet vinden en dan met de vork in je wang te prikken. Blind eten heet dat.