Het is een geromantiseerd verhaal maar wel bijzonder. Laszlo Polgar is een Hongaars schaakpedagoog die tijdens zijn universitaire opleiding zijn vrouw ontmoette. Ze maakten samen een overeenkomst dat als ze gingen trouwen hun zoon dan een speciale opleiding zou krijgen.

Te beginnen met dat zij Frans tegen het kind zou spreken en hij Engels, de jongen zou op school wel Hongaars en Russisch les krijgen en op deze manier natuurlijk een voorsprong krijgen bij andere kinderen.

Maar het eerste kind werd een meisje genaamd Susan en het tweede kind was weer een meisje Sofia en het derde kind natuurlijk weer een meisje genaamd Judit. De kinderen gingen niet naar school en werden door de ouders zelf thuis opgeleid.

Als kind van vijf jaar kon Susan al voortreffelijk schaken. In Budapest waar ze op de schaakclub zat waren de oude schaakspelers lang aan het nadenken terwijl Susan andere spelletjes deed. Wanneer zij aan zet was, werd ze geroepen, keek even en zette een stuk en ging weer andere dingen doen.

Dit tot grote ergernis van de tegenstanders. Ze kreeg als jong meisje al een rating van 2577 (hier komen we later op terug). Met Sofia ging het al net zo. Daarna de jongste dochter Judit, geboren in 1976, ging het helemaal bergopwaarts. Judit is de sterkste vrouwelijke schaakster ooit. Ze was 15 jaar toen zij de jongste grootmeester werd.

Onwaarschijnlijk zo intelligent en bekend met de gehele wereld door alle schaaktoernooien. Tot ze een man leerde kennen uit Brazilië. Daar kreeg ze een kind van terwijl de man al getrouwd was met een ander. Even niet goed opgelet. Geen matje maar een spatje.